Η C++ είναι μια πολύ απλή και εύκολη στην εκμάθηση γλώσσα επειδή είναι μια αντικειμενοστραφής γλώσσα προγραμματισμού που παρέχει προγράμματα με καθορισμένη δομή και επιτρέπει την αναγνωσιμότητα κώδικα στο ίδιο πρόγραμμα.
Εισαγωγή
Το String είναι ένας από τους τύπους δεδομένων της C++ και είναι μια συλλογή πολλαπλών στοιχείων γνωστών ως χαρακτήρες. Υπάρχουν πολλές λειτουργίες που εκτελεί η συμβολοσειρά C++, αλλά εδώ έχουμε μερικές από τις συναρτήσεις που είναι stold(), stof() και stod(). Αυτές οι συναρτήσεις συμβολοσειράς έχουν τις ίδιες λειτουργίες που χρησιμοποιούνται για την ανάλυση ή τη μετατροπή της τιμής συμβολοσειράς σε άλλους τύπους δεδομένων. Τώρα, ας δούμε πώς θα λειτουργήσουν αυτές οι λειτουργίες.
Στδ::στδ
Η συνάρτηση συμβολοσειράς std::stold() σημαίνει τη μετατροπή μιας τιμής συμβολοσειράς σε ένα long double.
Σύνταξη
Αρχικά, θα γράψουμε τη λέξη-κλειδί 'long double' που δείχνει ότι μετατρέπουμε την τιμή σε long double. Μετά από αυτό, θα γράψουμε το όνομα της μεθόδου συμβολοσειράς που θέλουμε να εκτελέσουμε. Σε αυτή την περίπτωση είναι stold() και μετά στις αγκύλες συνάρτησης, περνάμε τις παραμέτρους.
Παράμετροι
str: την τιμή συμβολοσειράς εισόδου που θέλουμε να μετατρέψουμε στο long double.
pos: τη διεύθυνση ενός ακέραιου που χρησιμοποιείται για να κρατήσει το ευρετήριο του πρώτου μη μετατρεπόμενου χαρακτήρα.
Επιστρεφόμενη Αξία
Σε αντάλλαγμα, θα λάβουμε την τιμή σε μακρύ διπλό τύπο μετατρέποντας τη συμβολοσειρά εισόδου.
Παράδειγμα
Ας αρχίσουμε να υλοποιούμε το πρώτο παράδειγμα της συνάρτησης stold(). Πρώτα, χρειαζόμαστε έναν μεταγλωττιστή C++ για να γράψουμε και να εκτελέσουμε το πρόγραμμά μας.
Στο πρόγραμμα C++, θα συμπεριλάβουμε πρώτα τα αρχεία κεφαλίδας για να αποφύγουμε την επανειλημμένη εγγραφή του κώδικα και να χειριστούμε το πρόγραμμα διατηρώντας το ακριβές και εστιασμένο. Αρχικά, θα γράψουμε το σύμβολο '#' που θα κατευθύνει τον μεταγλωττιστή να φορτώσει το αρχείο κεφαλίδας. Στη συνέχεια, θα γράψουμε την οδηγία προεπεξεργαστή 'include' που χρησιμοποιείται για να πει στον μεταγλωττιστή να επεξεργαστεί το αρχείο κεφαλίδας πριν από τη μεταγλώττιση του πραγματικού προγράμματος. Στη συνέχεια θα γράψουμε το όνομα του αρχείου κεφαλίδας «iostream», την τυπική συνάρτηση εισόδου-εξόδου στη C++. Θα δηλώσουμε ένα ακόμη αρχείο κεφαλίδας για τη χρήση των τιμών συμβολοσειράς στο πρόγραμμα που είναι '#include
#include
χρησιμοποιώντας το namespace std ;
ενθ κύριος ( )
{
string str = '1.0545' ;
cout << 'Η τιμή συμβολοσειράς εισόδου είναι: ' << str << ' \n ' ;
μακρύς διπλό ένα = πείσμα ( str ) ;
cout << 'Η προκύπτουσα μεγάλη διπλή τιμή είναι:' << ένα << ' \n ' ;
ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ 0 ;
}
Αφού γράψουμε το αρχείο κεφαλίδας, ας αρχίσουμε να γράφουμε την πραγματική γραμμή κώδικα του προγράμματος. Αρχικά, γράφουμε τη συνάρτηση main(). Στη C++, κάθε πρόγραμμα περιέχει μια συνάρτηση main() και το πρόγραμμα ξεκινά με τη συνάρτηση main(). Όταν εκτελείται ένα πρόγραμμα C++, η συνάρτηση main() λαμβάνει άμεσο έλεγχο εκτέλεσης. Στη συνέχεια, δηλώσαμε μια μεταβλητή “str” της οποίας ο τύπος δεδομένων είναι “string” και μετά εκχωρήσαμε την τιμή στο “str” που είναι “1,0545”. Για να εκτυπώσουμε την τιμή στην οθόνη χρήστη, χρησιμοποιήσαμε τη μέθοδο 'cout' και περάσαμε τη μεταβλητή 'str' σε αυτήν. Όπως βλέπετε στο τέλος της μεθόδου 'cout', χρησιμοποιήσαμε τον προσδιοριστή μορφής '\n' για να μπορέσουμε να μεταβούμε στην επόμενη νέα γραμμή του προγράμματος.
Γράφουμε τη συνάρτηση συμβολοσειράς που πρόκειται να υλοποιήσουμε η οποία είναι η συνάρτηση stold(). Αρχικά, θα γράψουμε το όνομα τύπου δεδομένων “long double” στο οποίο θέλουμε να μετατρέψουμε τη συμβολοσειρά εισόδου”1.0545”. Στη συνέχεια, δηλώνουμε τη νέα μεταβλητή «a» στην οποία θέλουμε να αποθηκεύσουμε τη μεγάλη διπλή συμβολοσειρά. Στη συνέχεια, καλέσαμε τη συνάρτηση stold() και περάσαμε το 'str' ως όρισμα της συνάρτησης και στη συνέχεια το εκτυπώσαμε χρησιμοποιώντας τη μέθοδο 'cout'.
Ακολουθεί η επιθυμητή έξοδος του προγράμματος που εφαρμόστηκε παραπάνω:
Στδ::ουσία
Η συνάρτηση συμβολοσειράς std::stof() σημαίνει τη μετατροπή μιας τιμής συμβολοσειράς σε αριθμό κινητής υποδιαστολής.
Σύνταξη
Αρχικά, θα γράψουμε τη λέξη-κλειδί 'float' που δείχνει ότι μετατρέπουμε την τιμή σε τύπο δεδομένων float. Και μετά, θα γράψουμε το όνομα της μεθόδου συμβολοσειράς που θέλουμε να εκτελέσουμε, που είναι η συνάρτηση stof(). Στη συνέχεια, στις αγκύλες συναρτήσεων, περνάμε τις παραμέτρους.
Παράμετροι
str: την τιμή συμβολοσειράς εισόδου που θέλουμε να μετατρέψουμε στο long double.
idx: η μέθοδος ορίζει την τιμή του αντικειμένου size-t που δείχνει αυτός ο δείκτης στο στοιχείο του str που έρχεται ακριβώς μετά την ακέραια τιμή. Εναλλακτικά, αυτή η επιλογή μπορεί να είναι μηδενικός δείκτης, οπότε δεν θα χρησιμοποιηθεί.
Επιστρεφόμενη Αξία
Σε αντάλλαγμα, θα λάβουμε την τιμή στον τύπο αριθμού κινητής υποδιαστολής μετατρέποντας τη συμβολοσειρά εισόδου.
Παράδειγμα
Εδώ είναι ένα άλλο παράδειγμα της συνάρτησης συμβολοσειράς stof() που χρησιμοποιείται για την ανάλυση της τιμής συμβολοσειράς σε τύπο float. Ας ξεκινήσουμε εξηγώντας το παράδειγμα, πάντα συμπεριλαμβάνουμε πρώτα τα αρχεία κεφαλίδας που σχετίζονται με συναρτήσεις για εκείνες τις συναρτήσεις που πρόκειται να εφαρμόσουμε σε αυτό το πρόγραμμα. Εδώ έχουμε το αρχείο κεφαλίδας '#include
#include
χρησιμοποιώντας το namespace std ;
ενθ κύριος ( )
{
κορδόνι βαλ = '2541' ;
cout << 'Η τιμή συμβολοσειράς εισόδου είναι: ' << val << ' \n ' ;
φλοτέρ res = σκόνη ( val ) + 1000.576 ;
cout << 'Η προκύπτουσα κινητή τιμή είναι: ' << res << ' \n ' ;
ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ 0 ;
}
Μετά από αυτό, γράφουμε τη συνάρτηση main() στην οποία υλοποιούμε την πραγματική γραμμή κώδικα του προγράμματος που θέλουμε να μεταγλωττίσουμε. Στο σώμα της συνάρτησης main(), έχουμε δηλώσει μια μεταβλητή με το όνομα “val” τύπου string και έχουμε εκχωρήσει την τιμή “2541” στο “val”. Στη συνέχεια, το εκτυπώσαμε χρησιμοποιώντας τη μέθοδο «cout». Και υλοποιήσαμε τη συνάρτηση συμβολοσειράς που είναι 'stof()'. Αρχικά, θα γράψουμε το όνομα τύπου δεδομένων «float» στο οποίο θέλουμε να μετατρέψουμε τη συμβολοσειρά και έχουμε μια άλλη μεταβλητή «res» που χρησιμοποιείται για την αποθήκευση της τιμής της συνάρτησης σε αυτήν. Γράψαμε τη συνάρτηση 'stof()', περάσαμε τη μεταβλητή συμβολοσειράς 'val' και προσθέσαμε επίσης μια τιμή σε αυτήν. Το εκτυπώσαμε χρησιμοποιώντας τη μέθοδο “cout” και στο τέλος επιστρέψαμε το 0 στην κύρια συνάρτηση.
Ας δούμε το αποτέλεσμα της παραπάνω περιγραφής απεικόνισης:
Std::stand()
Η συνάρτηση συμβολοσειράς std::stod() σημαίνει τη μετατροπή μιας τιμής συμβολοσειράς σε διπλό τύπο.
Σύνταξη
Αρχικά, θα γράψουμε τη λέξη-κλειδί «διπλό» που δείχνει ότι μετατρέπουμε την τιμή σε διπλό τύπο δεδομένων. Και μετά, θα γράψουμε το όνομα της μεθόδου συμβολοσειράς που θέλουμε να εκτελέσουμε, που είναι η συνάρτηση stod(), και μετά στις αγκύλες συνάρτησης, περνάμε τις παραμέτρους.
Παράμετροι
str: την τιμή συμβολοσειράς εισόδου που θέλουμε να μετατρέψουμε στο long double.
pos: τη διεύθυνση ενός ακέραιου που χρησιμοποιείται για να κρατήσει το ευρετήριο του πρώτου μη μετατρεπόμενου χαρακτήρα.
Επιστρεφόμενη Αξία
Σε αντάλλαγμα, θα λάβουμε την τιμή σε διπλό τύπο μετατρέποντας τη συμβολοσειρά εισόδου.
Παράδειγμα
Ακολουθεί ένα παράδειγμα της συνάρτησης συμβολοσειράς stod() που χρησιμοποιείται για τη μετατροπή της συμβολοσειράς σε διπλό τύπο. Στον παρακάτω κώδικα του αποσπάσματος πρώτα, θα συμπεριλάβουμε τα αρχεία κεφαλίδας. Και μετά θα γράψουμε το 'namespace std' σε αυτό.
#include#include
χρησιμοποιώντας το namespace std ;
ενθ κύριος ( )
{
συμβολοσειρά x = '835621' ;
cout << 'Η τιμή συμβολοσειράς εισόδου είναι: ' << Χ << ' \n ' ;
διπλό Με = στάθηκε ( Χ ) + 2.10 ;
cout << 'Η διπλή τιμή που προκύπτει είναι:' << Με << ' \n ' ;
ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ 0 ;
}
Στη συνάρτηση main() πρώτα, θα δηλώσουμε τη μεταβλητή τύπου string που είναι 'x' και θα της εκχωρήσουμε την τιμή ώστε να μπορέσουμε να εκτελέσουμε τη συνάρτηση stod(). Στη συνέχεια, γράφουμε το όνομα τύπου “double” στο οποίο θέλουμε να αναλύσουμε τη δεδομένη συμβολοσειρά “x” και μετά έχουμε δηλώσει τη νέα διπλή μεταβλητή “z” και αποθηκεύουμε τη συνάρτηση stod() σε αυτήν. Στη συνάρτηση stod(), περάσαμε τη συμβολοσειρά 'x' σε αυτήν και προσθέσαμε την τιμή '2.10' σε αυτήν. Ας δούμε την έξοδο του προγράμματος και ας δούμε τι παίρνουμε:
συμπέρασμα
Σε αυτό το άρθρο, μάθαμε τι είναι συμβολοσειρά στη C++ και πώς υλοποιούμε τη συνάρτηση συμβολοσειράς στη C++. Στη συνέχεια, εξηγήσαμε τις συναρτήσεις stold(), stof(), και stod() ξεχωριστά, έτσι ώστε να μην αφήνεται κανένα σημείο σύγχυσης για τον χρήστη.