Πώς να εκτελέσετε το Traceroute στο Linux

Το Traceroute είναι ένα εργαλείο στο Linux που σας επιτρέπει να διερευνήσετε τις διαδρομές των πακέτων δικτύου. Μπορεί να σας βοηθήσει στον εντοπισμό του περιοριστικού παράγοντα των ταξιδιών πακέτων δικτύου. Το Traceroute είναι επίσης χρήσιμο για την αντιμετώπιση προβλημάτων αργής σύνδεσης δικτύου. Αυτός ο οδηγός σας δείχνει πώς να εκτελέσετε το traceroute στο Linux.

Σχετικά με το traceroute

Το Traceroute λειτουργεί στέλνοντας πακέτα δεδομένων στον υπολογιστή -στόχο, διακομιστή ή ιστότοπο και καταγράφοντας τυχόν ενδιάμεσα βήματα μέσω των οποίων ταξιδεύουν τα πακέτα. Η έξοδος μιας εντολής traceroute θα είναι οι διευθύνσεις IP και τα ονόματα τομέα από τα οποία περνούν τα πακέτα. Αυτές οι καταχωρήσεις δείχνουν επίσης πόσο καιρό χρειάζεται για να φτάσουν τα πακέτα σε κάθε προορισμό. Αυτό μπορεί να εξηγήσει γιατί ορισμένοι ιστότοποι ενδέχεται να χρειαστούν περισσότερο χρόνο για να φορτωθούν από άλλους, καθώς ο αριθμός των λυκίσκων κίνησης μπορεί να διαφέρει.

Το Traceroute είναι επίσης χρήσιμο για τη χαρτογράφηση τοπικών δικτύων. Κατά την εκτέλεση του εργαλείου, μπορείτε να βρείτε πληροφορίες σχετικά με την τοπολογία και τις συνδέσεις του τοπικού δικτύου.

Λάβετε υπόψη ότι ενώ χρησιμοποιείτε το traceroute, ορισμένες συσκευές ενδέχεται να μην αλληλεπιδρούν καλά. Αυτό μπορεί να οφείλεται σε σφάλματα δρομολογητών, μηνύματα ICMP που περιορίζουν τον ρυθμό ISP, συσκευές που έχουν διαμορφωθεί ώστε να μην στέλνουν πακέτα ICMP (για την αποφυγή διανεμημένων επιθέσεων DoS) κ.λπ. Ορισμένα δίκτυα έχουν επίσης διαμορφωθεί για να αποκλείουν αιτήματα εντοπισμού διαδρομής.

Εγκατάσταση traceroute

Το Traceroute είναι ένα ισχυρό εργαλείο που είναι διαθέσιμο για όλες τις διανομές Linux. Παρακάτω παρέχεται μια σύντομη λίστα με τις εντολές για την εγκατάσταση του traceroute σε διάφορες διανομές.

Για Debian/Ubuntu και παράγωγα:

Για Μαλακό καπέλλο και παράγωγα:

Για openSUSE, SUSE Linux, και παράγωγα:

Για Arch Linux και παράγωγα:

Χρήση traceroute

Οι παρακάτω ενότητες σας δείχνουν πώς να χρησιμοποιείτε το traceroute στο σύστημα Linux σας.

Βασική Χρήση

Η κύρια μέθοδος για τη χρήση του traceroute είναι αρκετά απλή. Το μόνο που χρειάζεται το traceroute είναι ο προορισμός για την εκτέλεση της ανίχνευσης. Ο προορισμός μπορεί να είναι είτε τομέας είτε διεύθυνση IP.

Εάν ένα δίκτυο έχει ρυθμιστεί ώστε να αποκλείει το σήμα traceroute, τότε αυτός ο αισθητήρας θα συμβολίζεται με αστερίσκους.

IPv4 ή IPv6

Από προεπιλογή, το traceroute θα χρησιμοποιεί το προεπιλεγμένο πρωτόκολλο Διαδικτύου με το οποίο έχει διαμορφωθεί το σύστημά σας. Για να ρυθμίσετε μη αυτόματα την έκδοση IP, ακολουθήστε την παρακάτω διαδικασία.

Για να πείτε στο traceroute να χρησιμοποιεί IPv4, χρησιμοποιήστε τη σημαία -4:

Για να πείτε στο traceroute να χρησιμοποιεί IPv6, χρησιμοποιήστε τη σημαία -6:

Δοκιμαστικά λιμάνια

Εάν υπάρχει ανάγκη δοκιμής μιας συγκεκριμένης θύρας, η θύρα μπορεί να καθοριστεί χρησιμοποιώντας τη σημαία -p. Για τον εντοπισμό UDP, το traceroute θα ξεκινά με τη δεδομένη τιμή και θα αυξάνεται με κάθε ανιχνευτή. Για την ανίχνευση ICMP, η τιμή θα καθορίσει την αρχική τιμή ακολουθίας ICMP. Για το TCP και άλλους, αυτή θα είναι η σταθερή θύρα προορισμού για σύνδεση.

Απόκρυψη ονομάτων συσκευών

Σε ορισμένες περιπτώσεις, τα ονόματα συσκευών στην έξοδο μπορεί να κάνουν την έξοδο να φαίνεται ακατάστατη. Για μεγαλύτερη σαφήνεια, μπορείτε να αποκρύψετε τα ονόματα συσκευών από την έξοδο. Για να το κάνετε αυτό, χρησιμοποιήστε τη σημαία -n (χωρίς αντιστοίχιση):

Όριο χρονικού ορίου Traceroute

Από προεπιλογή, το traceroute περιμένει 5 δευτερόλεπτα για να λάβει μια απάντηση. Σε ορισμένες περιπτώσεις, μπορεί να θέλετε να αλλάξετε τον χρόνο αναμονής σε μεγαλύτερο ή μικρότερο από 5 δευτερόλεπτα. Για να το κάνετε αυτό, χρησιμοποιήστε τη σημαία -w. Σημειώστε ότι η τιμή χρόνου είναι ένας αριθμός κυμαινόμενου σημείου.

Μέθοδοι ανίχνευσης

Υπάρχουν πολλές μέθοδοι που μπορείτε να χρησιμοποιήσετε για να ελέγξετε την απομακρυσμένη διεύθυνση. Για να καθορίσετε το traceroute για χρήση echo ICMP, χρησιμοποιήστε τη σημαία -I:

Για να χρησιμοποιήσετε το TCP SYN για ανίχνευση, χρησιμοποιήστε τη σημαία -T:

Ρύθμιση του μέγιστου αριθμού λυκίσκου

Από προεπιλογή, το traceroute θα παρακολουθεί 30 λυκίσκους. Το Traceroute προσφέρει τη δυνατότητα χειροκίνητης ρύθμισης του αριθμού των λυκίσκων για παρακολούθηση.

Χρησιμοποιήστε τη σημαία -m με τον αριθμό των λυκίσκων:

Καθορισμός της διεπαφής

Εάν υπάρχουν πολλαπλές διεπαφές δικτύου συνδεδεμένες στον υπολογιστή, τότε μπορεί να σας βοηθήσει να καθορίσετε τη διεπαφή δικτύου που θα χρησιμοποιηθεί για την αποστολή πακέτων. Για να καθορίσετε τη διεπαφή δικτύου, χρησιμοποιήστε τη σημαία -i:

Καθορισμός του αριθμού των ερωτημάτων για ένα λυκίσκο

Για να ορίσετε τον αριθμό των ερωτημάτων για ένα hop, καθορίστε αυτόν τον αριθμό χρησιμοποιώντας τη σημαία -q:

Δρομολόγηση πακέτων μέσω πύλης

Για να δρομολογήσετε πακέτα μέσω μιας συγκεκριμένης πύλης, χρησιμοποιήστε την επιλογή -g, ακολουθούμενη από την πύλη:

Σελίδα βοήθειας Traceroute

Οι παραπάνω επιδείξεις είναι μερικές μόνο από τις συνήθεις χρήσεις του traceroute και υπάρχουν ακόμη περισσότερες δυνατότητες για χρήση από εσάς. Για γρήγορη βοήθεια, ανοίξτε τη σελίδα βοήθειας του traceroute με την ακόλουθη εντολή:

Για έναν πληρέστερο, πιο εμπεριστατωμένο οδηγό για όλες τις διαθέσιμες επιλογές traceroute, ανατρέξτε στη σελίδα man με την ακόλουθη εντολή:

συμπέρασμα

Το Traceroute είναι ένα ισχυρό εργαλείο που χρησιμοποιείται για τη διάγνωση δικτύων και υπάρχουν πολλές επιλογές που υποστηρίζει. Η εξοικείωση με το traceroute μπορεί να απαιτεί λίγο χρόνο και εξάσκηση. Όταν χρησιμοποιείτε αυτό το εργαλείο, θα χρησιμοποιείτε συχνά τις μεθόδους που περιγράφονται σε αυτό το άρθρο.

Υπάρχουν περισσότερα εργαλεία όπως το traceroute εκεί έξω. Αν θέλετε να εργαστείτε με παρόμοιο εργαλείο στο GUI, ανατρέξτε στο Zenmap για να σαρώσετε ένα δίκτυο. Το Zenmap είναι ένα GUI front-end για ένα άλλο δημοφιλές σαρωτή δικτύου που ονομάζεται Nmap.

Καλή πληροφορική!