Σύνταξη της συνάρτησης sprint() στο C:
Στη συνάρτηση sprintf(), έχουμε δηλώσει τον τύπο 'int'. Υπάρχει ένα buffer ονόματος παραμέτρου ενός χαρακτήρα τύπου που είναι ένας δείκτης που χρησιμοποιείται για την αποθήκευση της συμβολοσειράς χαρακτήρων στην προσωρινή μνήμη μεγάλου μεγέθους. Το όρισμα *format είναι η συμβολοσειρά που χρησιμοποιείται για να περιγράψει την έξοδο.
Προδιαγραφείς που χρησιμοποιούνται στη συνάρτηση sprintf() στο C
Οι παρακάτω είναι οι διαφορετικοί προσδιοριστές μορφής που χρησιμοποιούνται στη γλώσσα C για τον προσδιορισμό του τύπου μεταβλητής που θέλουμε να εμφανίσουμε στην οθόνη εξόδου:
| Μορφοποιητές | Εξήγηση |
|---|---|
| %ρε | Αντιπροσωπεύει έναν ακέραιο αριθμό. |
| %φά | Αντιπροσωπεύει μια σταθερή δεκαδική κινητή τιμή. |
| %.1στ | Αντιπροσωπεύει μια τιμή σε κινητή υποδιαστολή με ένα ψηφίο πριν από τα δεκαδικά |
| %και | Αντιπροσωπεύει μια δεκαδική κινητή τιμή σε επιστημονική σημείωση (εκθετική). |
| %σολ | Αντιπροσωπεύει μια τιμή κινητής υποδιαστολής είτε σε στατική δεκαδική είτε σε εκθετική μορφή με βάση το μήκος της τιμής. |
| %ντο | Αντιπροσωπεύει μεταβλητές χαρακτήρων. |
| %μικρό | Αντιπροσωπεύει μια συμβολοσειρά χαρακτήρων. |
| %Π | Δείχνει τη διεύθυνση του δείκτη. |
| %n | Δεν εκτυπώνει τίποτα. |
Επιστρεφόμενη τιμή της συνάρτησης sprintf().
Ολόκληρος ο αριθμός των χαρακτήρων που εκτυπώθηκαν, εκτός από τον κενό χαρακτήρα που έχει εισαχθεί στο τέλος της συμβολοσειράς, επιστρέφεται αν μεταγλωττιστεί επιτυχώς. Εναλλακτικά, επιστρέφεται μια αρνητική τιμή σε περίπτωση αποτυχίας.
Υλοποίηση της συνάρτησης sprintf().
Χρησιμοποιήστε τον μεταγλωττιστή C online ή τον μεταγλωττιστή Dev C++ για την εκτέλεση του sprintf() λειτουργία σε γλώσσα προγραμματισμού C.
Παράδειγμα 01:
Η παρακάτω είναι η απλούστερη απεικόνιση για να δείξει τη λειτουργία της γλώσσας προγραμματισμού C sprintf() λειτουργία. Σε αυτή την περίπτωση, πολλαπλασιάζοντας το «x» και το «y», μπορούμε να προσδιορίσουμε την τιμή του «z». Για να ξεκινήσουμε να γράφουμε το πρώτο μας πρόγραμμα, πρέπει να συμπεριλάβουμε τα αρχεία κεφαλίδας για να εκτελέσουμε το πρόγραμμα. Το 'stdio.h' χρησιμοποιείται για τη λήψη της εισόδου από τον χρήστη και εμφανίζει την έξοδο μετά τη μεταγλώττιση του προγράμματος. Το αρχείο κεφαλίδας 'stdlib.h' σημαίνει την τυπική βιβλιοθήκη που περιέχει μεθόδους για αποθήκευση δεδομένων, δραστηριότητες ελέγχου, υπολογισμούς και άλλα πράγματα.
Στη συνέχεια, αρχίσαμε την εφαρμογή του κύριος() μέθοδος που χρησιμεύει ως η αρχή της υλοποίησης του κώδικα του προγράμματος σε C. Στη γλώσσα C, ένα main είναι μια τυποποιημένη λέξη-κλειδί ή μέθοδος. ο κύριος() Η λειτουργία είναι η πρώτη μέθοδος που είναι υπεύθυνη για την εκκίνηση της εκτέλεσης του κώδικα και στη συνέχεια τον τερματισμό του προγράμματος. ο κύριος() Η μέθοδος έχει έναν τύπο δεδομένων επιστροφής 'int' που ξεκινά πάντα την εκτέλεση από τη συνάρτηση 'κύρια'.
Στη συνέχεια, έχουμε δηλώσει μια μεταβλητή με το όνομα 'x' με έναν τύπο δεδομένων 'int' γνωστό ως ακέραιος. ο 'printf()' καλείται η μέθοδος για να εμφανίσει τη συμβολοσειρά ακριβώς που γράφτηκε στα εισαγωγικά (δηλαδή Εισαγάγετε την τιμή του x:). Στη συνέχεια, πρέπει να λάβουμε την είσοδο από τον χρήστη. Έτσι, χρησιμοποιήσαμε το 'scanf()' μέθοδος. Στο 'scanf()' μέθοδος, ο προσδιοριστής '%d' χρησιμοποιείται για την εμφάνιση της μεταβλητής τύπου ακέραιου 'x' στην οθόνη. Όπως και να έχει, έχουμε δηλώσει τη μεταβλητή «y» με τύπο δεδομένων «int» και λάβαμε την είσοδο από τον χρήστη.
#include#include
ενθ κύριος ( )
{
ενθ Χ ;
printf ( 'Εισαγάγετε την τιμή του x:' ) ;
scanf ( '%ρε' , & Χ ) ;
ενθ Υ ;
printf ( 'Εισαγάγετε την τιμή του y:' ) ;
scanf ( '%ρε' , & Υ ) ;
ενθ Με = Χ * Υ ;
απανθρακώνω ρυθμιστής [ πενήντα ] ;
σπριντφ ( ρυθμιστής , 'Ο πολλαπλασιασμός των %d και %d είναι: %d' , Χ , Υ , Με ) ;
printf ( '%μικρό \n ' , ρυθμιστής ) ;
ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ 0 ;
}
Δηλώσαμε μια άλλη μεταβλητή “z” που χρησιμοποιήθηκε για την αποθήκευση της απάντησης του πολλαπλασιασμού “x * y” σε αυτήν με τον τύπο δεδομένων “int”. Αφού δηλώσουμε όλες τις έγκυρες μεταβλητές, έχουμε δηλώσει έναν τύπο χαρακτήρα 'buffer' μήκους 50. Επιπλέον, χρησιμοποιώντας προσδιοριστές '%d', το sprintf() Η μέθοδος επιτρέπει την κατασκευή χορδών χωρίς να εμφανίζεται στιγμιαία το αποτέλεσμα του πολλαπλασιασμού. Στη συνέχεια, εκτυπώστε τη συμβολοσειρά χαρακτήρων που γράφτηκε σε διπλά εισαγωγικά. Στο τέλος του προγράμματος, επιστρέψτε το 0 στο κύριος() συνάρτηση που θα δείξει τον τερματισμό της εκτέλεσης του προγράμματος
Εδώ είναι το αποτέλεσμα της παραπάνω εικόνας. Αρχικά, πρέπει να εισαγάγετε την τιμή του 'x' και την τιμή του 'y'. ο sprintf() Η μέθοδος θα χρησιμοποιηθεί στη συνέχεια από τον μεταφραστή για να εμφανίσει το αποτέλεσμα του πολλαπλασιασμού των δύο τιμών.
Παράδειγμα 02:
Σε αυτό το δεύτερο παράδειγμα από το άρθρο μας, υπολογίσαμε την τιμή του PI εισάγοντας την περιφέρεια και τη διάμετρο ενός κύκλου. Ας αρχίσουμε να γράφουμε το πρόγραμμα που θα υπολογίσει την τιμή του PI.
Για να ξεκινήσουμε τη σύνταξη του προγράμματος, πρέπει πρώτα να συμπεριλάβουμε το αρχείο κεφαλίδας. Στη γλώσσα C, το αρχείο κεφαλίδας έχει την επέκταση “.h”. Τα αρχεία κεφαλίδας 'stdio.h', 'stdlib' και 'math.h' απαιτούνται για την εκτέλεση της εφαρμογής μας. Το αρχείο κεφαλίδας «stdio.h» χρησιμοποιείται για την εμφάνιση της εισόδου και της εξόδου του προγράμματος με την οδηγία προεπεξεργαστή «#include». Ο πρωτεύων κώδικας για το πρόγραμμά μας, τον οποίο σκοπεύουμε να εκτελέσουμε και να παράγουμε την κατάλληλη έξοδο, είναι γραμμένος στο κυρίως σώμα ().
Στο σώμα της συνάρτησης main(), έχουμε δηλώσει δύο μεταβλητές 'int', 'circumference' και 'radius', καθώς και μια μεταβλητή 'float' που είναι η 'διάμετρος', για να προσδιορίσουμε την επιφάνεια του κύκλου. Η τιμή float του 'pi' αποθηκεύτηκε στη συνέχεια σε μια πρόσθετη μεταβλητή που ονομάζεται 'pi'. Τέλος, το 'buffer' του χαρακτήρα τύπου κρατά τη συμβολοσειρά χρησιμοποιώντας ένα μήκος 50. Κατά την κατανομή πόρων, το buffer ανακτούσε τους χαρακτήρες που γράφτηκαν και τους προσάρτησε σε μια συμβολοσειρά αφού έλαβε όλες τις μεταβλητές. ο κύριος() μέθοδος επιχειρεί να κατανοήσει κάθε μεταβλητή. Εάν η υλοποίηση εκτελεστεί σωστά, τότε θα επιστρέψει το 0 στο κύριος() μέθοδος.
#include#include
#include
ενθ κύριος ( ) {
ενθ περιφέρεια = 44 ;
printf ( 'Η τιμή της περιφέρειας είναι: %d \n ' , περιφέρεια ) ;
ενθ ακτίνα κύκλου = 7 ;
printf ( 'Για να βρείτε την τιμή του Pi. Αρχικά, βρείτε την τιμή της διαμέτρου. \n ' ) ;
φλοτέρ διάμετρος = ( φλοτέρ ) 7 * δύο ;
printf ( «Πολλαπλασιάζοντας την τιμή της ακτίνας επί 2 για να λάβουμε την τιμή της διαμέτρου. \n \n '
'Η τιμή της διαμέτρου είναι: %f \n ' , διάμετρος ) ;
φλοτέρ πι = περιφέρεια / διάμετρος ;
απανθρακώνω ρυθμιστής [ πενήντα ] ;
σπριντφ ( ρυθμιστής , '%φά' , πι ) ;
printf ( 'Η τιμή του Pi αποθηκεύεται ως %s \n ' , ρυθμιστής ) ;
ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ 0 ;
}
Μετά την εκτέλεση του προαναφερθέντος αποσπάσματος κώδικα, μπορέσαμε να προσδιορίσουμε την τιμή του 'pi' χρησιμοποιώντας την περιφέρεια και τη διάμετρο του κύκλου.
συμπέρασμα
Η συνάρτηση sprintf() της γλώσσας προγραμματισμού C αντιμετωπίστηκε σε αυτό το σεμινάριο Linux Hint. Μιλήσαμε για τη σύνταξη της συνάρτησης sprintf() και τους προσδιοριστές μορφής που χρησιμοποιήθηκαν κατά την κωδικοποίηση στο C για τη δήλωση της παραμέτρου. Στη συνέχεια, για να βοηθήσετε τον χρήστη να καταλάβει πώς το sprintf() μέθοδος λειτουργεί, εφαρμόσαμε δύο μοναδικά παραδείγματα.