Αν και αντιπαραβάλλουμε μεταβλητές, είναι σημαντικό να εξετάσουμε τόσο το περιεχόμενο όσο και τους αντίστοιχους τύπους δεδομένων. Κάθε φορά που οι τιμές των δύο εισόδων διαφέρουν, η δήλωση ικανοποιείται. Σε όλη την Python, μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε! = Ή όχι για να μην κάνουμε ίσες λειτουργίες. Όποτε οι τιμές οποιωνδήποτε δύο μεταβλητών Python ή τελεστών που παρέχονται σε κάθε πλευρά του μη ίσου τελεστή δεν είναι ίσες, πρέπει να επιστρέφει true, αλλιώς false. Πολλές δομημένες γλώσσες ερωτήματος ενδέχεται να γκρινιάξουν για την αντιστοίχιση διαφόρων τύπων, καθώς η Python είναι ευέλικτη αλλά σφιχτά δακτυλογραφημένη. Ο μη ισοδύναμος τελεστής πρέπει να επιστρέψει True κάθε φορά που οι τιμές που παρέχονται σε δύο μεταβλητές είναι ίδιες. Ωστόσο, είναι διαφόρων τύπων. Ας έχουμε μερικά παραδείγματα για να δούμε τη λειτουργία του python Όχι ίσος τελεστής. Πρώτα απ 'όλα, πρέπει να διασφαλίσετε ότι το σύστημά σας διαθέτει ένα εργαλείο python εγκατεστημένο και διαμορφωμένο. Εκκινήστε το εγκατεστημένο εργαλείο python για να ξεκινήσετε να εργάζεστε. Κατά τη στιγμή της εφαρμογής αυτού του άρθρου, εργαζόμασταν στο εργαλείο Spyder Python.
Παράδειγμα 01:
Το πρώτο μας παράδειγμα θα περιέχει διαφορετικούς τρόπους σύγκρισης δύο ή περισσότερων μεταβλητών τιμών τύπου χρησιμοποιώντας τον τελεστή NOT EQUAL. Τώρα το εργαλείο έχει ανοίξει, μην ξεχάσετε να προσθέσετε υποστήριξη python σε αυτό. Έχουμε αρχικοποιήσει δύο μεταβλητές τύπου ακέραιου αριθμού, x και y στο σενάριο. Μετά από αυτό, χρησιμοποιήσαμε το σύμβολο! = Για να συγκρίνουμε και τις δύο τιμές των μεταβλητών και το αποτέλεσμα Boolean θα αποθηκευτεί σε μια νέα μεταβλητή, γ. Στο τέλος του κώδικα, αυτή η τιμή Boolean που έχει αποθηκευτεί στη μεταβλητή c θα εκτυπωθεί.
Ας αποθηκεύσουμε τον κωδικό μας ως test.py και τον εκτελούμε πατώντας το πράσινο κουμπί εκτέλεσης του εργαλείου Spyder. Πήραμε το αποτέλεσμα ως False επειδή και οι δύο τιμές ήταν ίσες και ίδιες στον τύπο δεδομένων.
Έχουμε ενημερώσει τον κωδικό όπως παρακάτω. Δηλώσαμε τρεις διαφορετικές μεταβλητές, με 2 από αυτές να έχουν την ίδια τιμή και η τελευταία έχει διαφορετική τιμή. Χρησιμοποιήσαμε τον τελεστή NOT Equal στην πρώτη πρόταση απευθείας για να εκτυπώσουμε το αποτέλεσμα της σύγκρισης μεταξύ των μεταβλητών a και b. Στη συνέχεια, συγκρίναμε τις μεταβλητές a και c έξω από τη δήλωση εκτύπωσης και εκτυπώσαμε το αποτέλεσμα. Στη συνέχεια, έχουμε δηλώσει μια μεταβλητή τύπου συμβολοσειράς q και τη συγκρίναμε με την ακέραια μεταβλητή a στη δήλωση εκτύπωσης. Αποθηκεύστε το σενάριο και εκτελέστε το.
Μπορείτε να δείτε ότι το αποτέλεσμα εμφανίζει μία τιμή False και δύο True σε σύγκριση με διαφορετικές μεταβλητές. Τα πρώτα δύο αποτελέσματα ήταν μεταξύ μεταβλητών τύπου ακέραιου, αλλά η τελευταία σύγκριση ήταν μεταξύ μεταβλητών τύπου ακέραιου και τύπου συμβολοσειράς. Ως εκ τούτου, επιστρέφει True και τα δύο δεν είναι ίσα.
Παράδειγμα 02:
Ας ρίξουμε μια ματιά στον Not Equal τελεστή που χρησιμοποιείται στη δήλωση if κατά τη χρήση python. Έχουμε χρησιμοποιήσει δύο μεταβλητές στον κώδικα. Η μεταβλητή x είναι ένας ακέραιος τύπος και το y είναι ένας τύπος συμβολοσειράς. Στη συνέχεια, έχουμε αρχικοποιήσει τη δήλωση if και χρησιμοποιήσαμε τον τελεστή NOT EQUAL σε αυτό και στους δύο τελεστές για να ελέγξουμε αν είναι ίσες ή όχι. Στο τέλος, εκτύπωσε κάποια δήλωση.
Κατά την εκτέλεση ενός αρχείου δέσμης ενεργειών test.py, πήραμε τη συμβολοσειρά ως τιμή εξόδου, όπως παρουσιάζεται στην παρακάτω εικόνα.
Ας ρίξουμε μια ματιά σε ένα άλλο παράδειγμα. Αυτή τη φορά έχουμε χρησιμοποιήσει και τις δύο μεταβλητές τύπου συμβολοσειράς και τις συγκρίναμε μέσα στη δήλωση if. Τέλος, χρησιμοποιήσαμε τη δήλωση εκτύπωσης για να εκτυπώσουμε και τις δύο μεταβλητές με ορισμένες τιμές συμβολοσειράς. Η έξοδος πρέπει να είναι χωρίς σφάλματα.
Κατά την εκτέλεση αυτού του αρχείου, δεν έχουμε σφάλματα και έχουμε την έξοδο εργασίας όπως παρακάτω.
Ας έχουμε μερικά περίπλοκα παραδείγματα στο εξής. Σε αυτήν την περίπτωση, χρησιμοποιούσαμε μια ακέραια μεταβλητή z με την τιμή 21. Έχουμε πρώτα υπολογίσει το μέτρο μιας μεταβλητής z με ακέραιο 2. Στη συνέχεια, χρησιμοποιήσαμε τη δήλωση if για να χρησιμοποιήσουμε τον τελεστή NOT EQUAL σε αυτήν για σύγκριση η υπολογισμένη τιμή με 0. Ενώ το υπολογιζόμενο μέτρο δεν είναι ίσο με 0, πρέπει να εκτυπώσει την τιμή της μεταβλητής z και η λέξη συμβολοσειράς δεν χρησιμοποιείται καν στη δήλωση εκτύπωσης.
Μετά την αποθήκευση και την εκτέλεση του αρχείου, δεν έχουμε σφάλματα και η μεταβλητή z έχει εκτυπωθεί μαζί με μια συμβολοσειρά δεν είναι ακόμη.
Παράδειγμα 03:
Στο παραπάνω παράδειγμα, μόλις χρησιμοποιήσαμε τη δήλωση if. Αυτή τη φορά θα χρησιμοποιήσουμε τη δήλωση if-else στο παράδειγμά μας. Έχουμε ενημερώσει τον κωδικό όπως παρακάτω. Πρώτα απ 'όλα, προετοιμάστε μια μεταβλητή τύπου ακεραίου a με τιμή 10. Στη συνέχεια, χρησιμοποιήσαμε τη δήλωση if-else στον κώδικά μας. Το μέρος if της δήλωσης χρησιμοποιεί τον τελεστή is not για να συγκρίνει τη μεταβλητή a με τιμή 20. Εάν η συνθήκη πληροί, θα εκτυπώσει Οι τιμές μας δεν είναι ίσες. Διαφορετικά, ο έλεγχος θα δοθεί στη δήλωση else για εκτύπωση ότι οι τιμές είναι ίσες.
Αποθηκεύστε τον κωδικό σας και εκτελέστε τον. Μπορείτε να δείτε τη συνθήκη στη δήλωση if ικανοποιήθηκε και εκτυπώνει ότι οι τιμές δεν είναι ίσες.
Ας ρίξουμε μια ματιά σε ένα άλλο παράδειγμα για λίγο. Έχουμε δηλώσει μια συμβολοσειρά συμβολοσειράς που έχει την τιμή Aqsa εάν η δήλωση χρησιμοποιεί αυτήν τη συμβολοσειρά για να τη συγκρίνει με κάποια τιμή και να εκτυπώσει το μήνυμα. Όταν η συνθήκη της εντολής if αποτύχει, ο έλεγχος θα μεταφερθεί στην πρόταση elif για να διαπιστωθεί εάν η μεταβλητή str δεν είναι ίση με μια δεδομένη τιμή. Μετά από αυτό, θα εκτυπώσει ένα μήνυμα.
Δεδομένου ότι πληρούται η συνθήκη στην εντολή if, ώστε να εκτυπώσει την πρώτη δήλωση εκτύπωσης και δεν θα δοθεί ποτέ έλεγχος στην πρόταση elif.
Ας αλλάξουμε, για παράδειγμα, την τιμή μιας μεταβλητής str σε Yasin. Αυτή τη φορά η συνθήκη που αναφέρεται στη δήλωση if θα γίνει λάθος και ο έλεγχος θα δοθεί στην πρόταση elif. Ως εκ τούτου, η δήλωση εκτύπωσης της δήλωσης elif θα εκτυπωθεί καθώς πληροί τις προϋποθέσεις.
Τώρα, όταν εκτελέσουμε για άλλη μια φορά τον κώδικα, θα εμφανίσει το αποτέλεσμα της δήλωσης εκτύπωσης που αναφέρεται στο τμήμα elif της ένθετης if-else δήλωσης.
Παράδειγμα 04:
Τέλος, θα κάνουμε ένα περίπλοκο παράδειγμα για να δοκιμάσουμε τον ΙΣΟ ΙΣΟ τελεστή σύγκρισης αυτή τη φορά. Έτσι, έχουμε αρχικοποιήσει μια κλάση με το όνομα Test. Μέσα σε αυτήν την κλάση, έχουμε αρχικοποιήσει μια μεταβλητή i που έχει τιμή 0. Μια άλλη μεταβλητή, τα δεδομένα, έχει αρχικοποιηθεί με καμία τιμή σε αυτήν. Μετά από αυτό, έχουμε προετοιμάσει έναν κατασκευαστή αυτής της κλάσης για να πάρει τις τιμές αυτών των μεταβλητών από την παρουσία κλάσης. Στη συνέχεια, έχουμε αρχικοποιήσει μια ενσωματωμένη μέθοδο NOT EQUAL στον κώδικά μας και χρησιμοποιήσαμε τη δήλωση if-else σε αυτόν. Τρία αντικείμενα έχουν δημιουργηθεί για την αποστολή τιμών στον κατασκευαστή. Μετά από αυτό, συγκρίναμε τα αντικείμενα μεταξύ τους μέσα στη δήλωση εκτύπωσης για να εκτυπώσουμε το αποτέλεσμα της σύγκρισης. Αποθηκεύστε τον κώδικα και εκτελέστε τον.
Η έξοδος δείχνει False ως επιστροφή στην πρώτη δήλωση εκτύπωσης επειδή οι τιμές που αναλύθηκαν και στα δύο αντικείμενα ήταν ίδιες. Αντίθετα, η δεύτερη δήλωση εκτύπωσης επιστρέφει True γιατί τα t2 και t3 έχουν και οι δύο διαφορετικές τιμές και δεν είναι ίσες.
Συμπέρασμα:
Με τη βοήθεια καλώς εξηγημένων σεναρίων απεικονίσεων, μάθαμε τι είναι η συνάρτηση σύγκρισης Python Not Equal και πώς χρησιμοποιείται για να προσδιοριστεί εάν δύο μεταβλητές δεν είναι πανομοιότυπες.