Παράδειγμα 1:
Εδώ εισάγονται διαφορετικά αρχεία κεφαλίδας που είναι 'stddef.h', 'limits' και 'iostream'. Οι ορισμοί των συχνά χρησιμοποιούμενων μεταβλητών, τύπων και δεικτών μπορούν να βρεθούν στο 'stddef.h' και το αρχείο κεφαλίδας 'limits' χρησιμοποιείται ως σταθερές που αντιπροσωπεύουν τα όρια των ενσωματωμένων τύπων, όπως οι τιμές min και max για διάφορους τύπους δεδομένων , τα οποία είναι προσβάσιμα μέσω αυτού του αρχείου κεφαλίδας. Στη συνέχεια, προστίθεται το 'iostream' επειδή ορίζονται σε αυτό οι συναρτήσεις που χρησιμοποιούνται για την εισαγωγή/εξαγωγή των δεδομένων.
Μετά από αυτό, ο χώρος ονομάτων 'std' προστίθεται εδώ. Κάτω από αυτό, καλείται η μέθοδος 'main()'. Μέσα σε αυτό, τοποθετούμε το «cout» που βοηθά στην απόδοση των δεδομένων που θα τοποθετήσουμε εδώ. Το 'numeric_limits::max()' πληκτρολογείται καθώς δίνει πίσω την υψηλότερη πεπερασμένη τιμή που μπορεί να αντιπροσωπεύει ο αριθμητικός τύπος 'T'. Είναι σημαντικό για κάθε περιορισμένο τύπο, αλλά δεν μπορεί να είναι αρνητικό.
Κωδικός 1:
#include
#include
#include
χρησιμοποιώντας χώρο ονομάτων std ;
ενθ κύριος ( ) {
cout << 'Το μέγιστο μέγεθος του size_t είναι ' << αριθμητικά_όρια :: Μέγιστη ( ) << endl ;
}
Παραγωγή:
Μπορεί να παρατηρήσουμε ότι το μέγιστο μέγεθος του τύπου 'T' αποδίδεται τώρα το οποίο είναι μια πολύ μεγάλη τιμή όπως φαίνεται στο παρακάτω:
Παράδειγμα 2:
Εδώ εισάγονται δύο αρχεία κεφαλίδας, συμπεριλαμβανομένων των 'limits' και 'iostream. Καθώς οι λειτουργίες που απαιτούνται για την εισαγωγή και την έξοδο των δεδομένων ορίζονται σε αυτό, προστίθεται εδώ το 'iostream'. Στη συνέχεια, το αρχείο κεφαλίδας 'Limits' χρησιμοποιείται για την πρόσβαση στις σταθερές που περιγράφουν τα όρια των τύπων ολοκλήρωσης, όπως οι ελάχιστες και μέγιστες τιμές για διαφορετικούς τύπους δεδομένων.
Στη συνέχεια, ο χώρος ονομάτων 'std' εισάγεται εδώ και καλείται η συνάρτηση 'main()'. Κάτω από αυτό, χρησιμοποιούμε το 'INT_MAX' μέσα στο 'cout' για να αποδώσουμε την υψηλότερη τιμή του άνω ορίου του ακέραιου τύπου δεδομένων στον προγραμματισμό C++. Στη συνέχεια, στην επόμενη γραμμή, χρησιμοποιούμε το 'size_t' που δίνει την υψηλότερη τιμή.
Κωδικός 2:
#include#include
χρησιμοποιώντας χώρο ονομάτων std ;
ενθ κύριος ( ) {
cout << 'Η μέγιστη ακέραια τιμή: ' << INT_MAX << endl ;
cout << 'Το μέγεθος που κατέχει η συνάρτηση size_t: ' << ( μέγεθος_t ) 0 - 1 << endl ;
ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ 0 ;
}
Παραγωγή :
Το μέγιστο μέγεθος του ακέραιου αποδίδεται πρώτα το οποίο παίρνουμε με τη βοήθεια του 'INT_MAX'. Στη συνέχεια, αποδίδεται το μέγιστο μέγεθος που αποθηκεύει το 'size_t' το οποίο παίρνουμε με τη βοήθεια του 'size_t' σε αυτόν τον κώδικα.
Παράδειγμα 3:
Εδώ, εισάγονται δύο αρχεία κεφαλίδας, 'climits' και 'iostream'. Το «iostream» περιλαμβάνεται εδώ, αφού σε αυτό ορίζονται οι λειτουργίες που απαιτούνται για την εισαγωγή και την έξοδο των δεδομένων. Στη συνέχεια, οι σταθερές που περιγράφουν τα όρια των ενσωματωμένων τύπων, όπως οι ελάχιστες και οι μέγιστες τιμές για διάφορους τύπους δεδομένων, προσεγγίζονται χρησιμοποιώντας το αρχείο κεφαλίδας «climits».
Εδώ, η συνάρτηση 'main()' καλείται τώρα και ο χώρος ονομάτων 'std' εισάγεται στη συνέχεια. Κάτω από αυτό, χρησιμοποιούμε το 'INT_MAX' μέσα στο 'cout' για να εξάγουμε το άνω όριο της μέγιστης τιμής του ακέραιου τύπου δεδομένων στον προγραμματισμό C++. Κάτω από αυτό, χρησιμοποιούμε το 'INT_MIN' που επιστρέφει τη χαμηλότερη τιμή του τύπου δεδομένων 'int'. Στη συνέχεια, χρησιμοποιούμε το 'size_t' που αποδίδει τη μέγιστη τιμή που αποθηκεύει στην ακόλουθη γραμμή:
Κωδικός 3:
#include#include
χρησιμοποιώντας χώρο ονομάτων std ;
ενθ κύριος ( ) {
cout << 'Η μεγαλύτερη ακέραια τιμή: ' << INT_MAX << endl ;
cout << 'Ο μικρότερος ακέραιος αριθμός:' << INT_MIN << endl ;
cout << 'Το μέγεθος που κατέχει η συνάρτηση size_t: ' << ( μέγεθος_t ) 0 - 1 << endl ;
ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ 0 ;
}
Παραγωγή:
Αρχικά, εμφανίζεται το μέγιστο μέγεθος του ακέραιου αριθμού που λαμβάνουμε με τη βοήθεια του 'INT_MAX'. Δεύτερον, εμφανίζεται το ελάχιστο μέγεθος του ακέραιου αριθμού που λαμβάνουμε με τη βοήθεια του 'INT_MIN'. Στη συνέχεια, με τη βοήθεια του 'size_t' σε αυτόν τον κώδικα, αποδίδεται το μέγιστο μέγεθος που αποθηκεύει το 'size_t'.
Παράδειγμα 4:
Τα αρχεία κεφαλίδας που περιλαμβάνονται σε αυτόν τον κώδικα είναι 'cstddef', 'iostream', καθώς και 'array'. Αυτά τα αρχεία κεφαλίδας περιλαμβάνονται έτσι ώστε να μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε εκείνες τις συναρτήσεις των οποίων οι ορισμοί ορίζονται σε αυτά τα αρχεία κεφαλίδας. Το αρχείο κεφαλίδας 'πίνακας' προστίθεται εδώ καθώς πρέπει να εργαστούμε με τους 'πίνακες' και τις συναρτήσεις σε αυτόν τον κώδικα. Δηλώνουμε τη μεταβλητή 'my_sVar' εδώ με το 'const size_t' και την αρχικοποιούμε με την τιμή '1000' για να αποδώσουμε το μέγεθός της.
Μετά από αυτό, δηλώνουμε επίσης τον πίνακα 'num[]' τύπου δεδομένων 'int' και περνάμε το 'my_sVar' ως μέγεθός του. Στη συνέχεια, χρησιμοποιούμε τη συνάρτηση “size_of()” στην οποία τοποθετούμε τη μεταβλητή “num” ως παράμετρο και την αποθηκεύουμε στη μεταβλητή “my_size” του τύπου “size_t”. Στη συνέχεια, χρησιμοποιούμε το 'cout' και πληκτρολογούμε 'SIZE_MAX' εδώ, ώστε να αποδίδει το μέγιστο μέγεθος της μεταβλητής 'my_sVar'.
Στη συνέχεια, δείχνουμε τα στοιχεία τύπου πίνακα σε μικρότερους αριθμούς. Το επιλέγουμε μόνο για να δείχνει το 10 ως 1000, το οποίο είναι πολύ μεγάλο για να χωρέσει στην έξοδο. Χρησιμοποιώντας τον τύπο 'size_t', ξεκινάμε από το δείκτη 0 για να δείξουμε πώς μπορεί να χρησιμοποιηθεί το 'size_t' τόσο για την ευρετηρίαση όσο και για την καταμέτρηση. Δεδομένου ότι οι αριθμοί θα μειωθούν, ο πίνακας εμφανίζεται με φθίνουσα σειρά καθώς τοποθετήσαμε το «–a» στον κώδικα.
Κωδικός 4:
#include#include
#include
χρησιμοποιώντας χώρο ονομάτων std ;
ενθ κύριος ( ) {
συνθ μέγεθος_t my_sVar = 1000 ;
ενθ σε ένα [ my_sVar ] ;
μέγεθος_t my_size = μέγεθος του ( σε ένα ) ;
cout << 'Το μέγιστο μέγεθος του my_sVar = ' << SIZE_MAX << endl ;
cout << 'Όταν εργάζεστε με έναν πίνακα αριθμών, ο τύπος size_t είναι ο ακόλουθος.' ;
πίνακας < μέγεθος_t , 10 > my_arr ;
Για ( μέγεθος_t ένα = 0 ; ένα ! = my_arr. Μέγεθος ( ) ; ++ ένα )
my_arr [ ένα ] = ένα ;
Για ( μέγεθος_t ένα = my_arr. Μέγεθος ( ) - 1 ; ένα < my_arr. Μέγεθος ( ) ; -- ένα )
cout << my_arr [ ένα ] << '' ;
ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ 0 ;
}
Παραγωγή:
Αποδίδει πρώτα το μέγιστο μέγεθος της μεταβλητής και μετά αποδίδει τον πίνακα με φθίνουσα σειρά.
Παράδειγμα 5:
Αυτός ο κώδικας περιλαμβάνει τα αρχεία κεφαλίδας 'cstddef', 'iostream' και 'array'. Δεδομένου ότι αυτός ο κώδικας απαιτεί να εργαζόμαστε με «πίνακες» και συναρτήσεις, το αρχείο κεφαλίδας «πίνακας» τοποθετείται εδώ. Για να αποδώσουμε το μέγεθος της μεταβλητής 'var', τη δηλώνουμε εδώ με την τιμή 'const size_t' και την αρχικοποιούμε με '1000'. Το μέγιστο μέγεθος της μεταβλητής 'var' αποδίδεται στη συνέχεια εδώ καθώς χρησιμοποιήσαμε τη συνάρτηση 'cout' και καθορίσαμε 'SIZE_MAX' σε αυτό το πεδίο.
Στη συνέχεια, προσπαθούμε να εμφανίσουμε τα στοιχεία τύπου πίνακα σε μικρότερες ποσότητες. Μέχρι στιγμής, επιλέξαμε μόνο να εμφανίσουμε 20 επειδή 1000 θα γέμιζε την έξοδο. Δείχνουμε πώς μπορεί να χρησιμοποιηθεί το 'size_t' τόσο για ευρετηρίαση όσο και για μέτρηση χρησιμοποιώντας τον τύπο 'size_t' και ξεκινώντας από το δείκτη 0. Στη συνέχεια ο πίνακας εμφανίζεται με φθίνουσα σειρά επειδή οι αριθμοί θα μειωθούν όπως υποδεικνύεται από την τοποθέτηση του '–a' στο τον παρακάτω κωδικό:
Κωδικός 5:
#include#include
#include
χρησιμοποιώντας χώρο ονομάτων std ;
ενθ κύριος ( ) {
συνθ μέγεθος_t ήταν = 1000 ;
cout << 'Μέγιστο μέγεθος var = ' << SIZE_MAX << endl ;
cout << 'Ο τύπος size_t που χρησιμοποιείται με έναν πίνακα αριθμών δίνεται ως ' ;
πίνακας < μέγεθος_t , είκοσι > array_num ;
Για ( μέγεθος_t Εγώ = 0 ; Εγώ ! = array_num. Μέγεθος ( ) ; ++ Εγώ )
array_num [ Εγώ ] = Εγώ ;
Για ( μέγεθος_t Εγώ = array_num. Μέγεθος ( ) - 1 ; Εγώ < array_num. Μέγεθος ( ) ; -- Εγώ )
cout << array_num [ Εγώ ] << '' ;
ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ 0 ;
}
Παραγωγή :
Αποδίδει τον πίνακα με φθίνουσα σειρά μετά την απόδοση της μεταβλητής στο μέγιστο μέγεθός της.
συμπέρασμα
Ο τύπος 'size_t' στον προγραμματισμό C++ διερευνήθηκε διεξοδικά σε αυτό το άρθρο. Ορίσαμε ότι χρησιμοποιούμε το 'size_t' στους κωδικούς μας C++ καθώς αποθηκεύει τη μεγαλύτερη τιμή του. Εξηγήσαμε επίσης ότι είναι ανυπόγραφο και δεν μπορεί να είναι αρνητικό. Επιδείξαμε τους κώδικες προγραμματισμού C++ όπου χρησιμοποιήσαμε το 'size_t' και στη συνέχεια αποδώσαμε τα αποτελέσματά τους σε αυτό το άρθρο.