Παράδειγμα 1:
Το αρχείο κεφαλίδας 'iostream' περιλαμβάνεται σε αυτόν τον κώδικα. Αυτό το αρχείο κεφαλίδας χρησιμοποιείται στη C++ καθώς οι συναρτήσεις εισόδου ή εξόδου δηλώνονται σε αυτό το αρχείο κεφαλίδας. Μετά από αυτό, τοποθετούμε τον χώρο ονομάτων 'std' και στη συνέχεια καλούμε τη συνάρτηση 'main()'. Αρχικοποιούμε τη μεταβλητή 'a' ως ακέραιο τύπο δεδομένων και στη συνέχεια τοποθετούμε τον βρόχο 'for'. Σε αυτόν τον βρόχο, τοποθετούμε 'a = 0' και η συνθήκη που προσθέτουμε εδώ είναι 'a <= 9'. Στη συνέχεια, το αυξάνουμε στην τιμή του 'a'. Στη συνέχεια, χρησιμοποιούμε τη συνθήκη «αν» στην οποία εισάγουμε «a == 5» και τοποθετούμε τη δήλωση «συνέχεια» μετά από αυτήν. Οι δηλώσεις «συνέχεια» βοηθούν στην παράλειψη της τιμής του «5» από αυτόν τον βρόχο. Στη συνέχεια, προσθέτουμε το «cout» και εκτυπώνουμε τους υπόλοιπους αριθμούς. Αποδίδει όλους τους αριθμούς εκτός από το '5' αφού προσθέσαμε τη δήλωση 'συνέχεια'.
Κωδικός 1:
#includeχρησιμοποιώντας το namespace std ;
ενθ κύριος ( ) {
ενθ ένα ;
Για ( ένα = 0 ; ένα <= 9 ; ένα ++ ) {
αν ( ένα == 5 ) {
να συνεχίσει ;
}
cout << 'Ο αριθμός είναι' << ένα << endl ;
}
ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ 0 ;
}
Παραγωγή:
Εδώ, αποδίδονται όλοι οι αριθμοί, αλλά ο αριθμός '5' παραλείπεται από αυτήν την έξοδο και δεν αποδίδεται εδώ επειδή προσθέσαμε μια δήλωση 'συνέχεια' για να παραλείψουμε τον αριθμό '5' από αυτόν τον βρόχο.
Παράδειγμα 2:
Χρησιμοποιούμε τη δήλωση 'continue' μέσα στον βρόχο 'while'. Ο κώδικας περιλαμβάνει το αρχείο κεφαλίδας 'iostream' επειδή οι μέθοδοι εισόδου και εξόδου δηλώνονται σε αυτό το αρχείο κεφαλίδας. Στη συνέχεια προστίθεται ο χώρος ονομάτων 'std' και στη συνέχεια καλείται εδώ η συνάρτηση 'main()'. Μετά από αυτό, τοποθετούμε 'int' και αρχικοποιούμε μια ακέραια μεταβλητή με το όνομα 'num'. Μετά από αυτό, χρησιμοποιούμε τον βρόχο 'while()' και τοποθετούμε τη συνθήκη 'num <= 12'.
Κάτω από αυτό, τοποθετούμε το 'if' που περιέχει μια άλλη συνθήκη που είναι 'num == 7'. Στη συνέχεια, τοποθετούμε το «num++» το οποίο θα αυξηθεί κατά ένα στην τιμή του «num». Μετά από αυτό, χρησιμοποιούμε τη δήλωση 'συνέχεια'. Αυτή η δήλωση 'συνέχεια' παραλείπει τον αριθμό '7' από τον βρόχο 'while'. Το 'cout' προστίθεται και οι υπόλοιποι αριθμοί εκτυπώνονται. Εφόσον εισαγάγαμε τη δήλωση 'συνέχεια', αποδίδει όλους τους αριθμούς εκτός από το '7'. Μετά από αυτό, τοποθετούμε 'num++' για να αυξήσουμε την τιμή του 'num'.
Κωδικός 2:
#includeχρησιμοποιώντας το namespace std ;
ενθ κύριος ( ) {
ενθ σε ένα = 0 ;
ενώ ( σε ένα <= 12 ) {
αν ( σε ένα == 7 ) {
σε ένα ++;
να συνεχίσει ;
}
cout << 'Εμφανίζουμε τον αριθμό χρησιμοποιώντας βρόχο while' << σε ένα << endl ;
σε ένα ++;
}
ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ 0 ;
}
Παραγωγή:
Δεδομένου ότι όλοι οι αριθμοί εκτυπώνονται σε αυτήν την περίπτωση, ο αριθμός '7' παραλείπεται από την έξοδο και δεν αποδίδεται, καθώς μια δήλωση 'συνέχεια' προστίθεται στον βρόχο για να παραβλεφθεί ο αριθμός '7'.
Παράδειγμα 3:
Προσθέτουμε αυτή τη δήλωση «συνέχεια» μέσα στον ένθετο βρόχο «για». Μετά την εισαγωγή του αρχείου κεφαλίδας και του χώρου ονομάτων «std», καλούμε τη μέθοδο «main()». Οι μεταβλητές 'n1' και 'n2' δηλώνονται εδώ ως ακέραιος τύπος. Τώρα, χρησιμοποιούμε τον βρόχο 'for' που περιέχει τη συνθήκη 'n1 <= 4'. Κάτω από αυτό, τοποθετούμε ξανά τον βρόχο «για» που είναι ο βρόχος «φωλιασμένος για». Ο δεύτερος βρόχος «για» περιέχει τη συνθήκη που λέει «n2 <= 4».
Τώρα, χρησιμοποιούμε το 'if' στο οποίο προσθέτουμε τη συνθήκη και χρησιμοποιούμε τον τελεστή '&&'. Στη συνέχεια, το 'συνέχεια' προστίθεται εδώ. Παραλείπει μόνο εκείνες τις τιμές όπου το 'n1' είναι '3' και το 'n2' είναι '3'. Όταν και το 'n1' και το 'n2' είναι '3', παραλείπει αυτήν την επανάληψη του βρόχου εδώ. Στη συνέχεια, χρησιμοποιούμε το 'cout' κάτω από αυτό για να αποδώσουμε τις υπόλοιπες τιμές.
Κωδικός 3:
#includeχρησιμοποιώντας το namespace std ;
ενθ κύριος ( )
{
ενθ n1 , n2 ;
Για ( n1 = 1 ; n1 <= 4 ; n1 ++ ) {
Για ( n2 = 1 ; n2 <= 4 ; n2 ++ ) {
αν ( n1 == 3 && n2 == 3 ) {
να συνεχίσει ;
}
cout << 'n1 = ' << n1 << 'n2 = ' << n2 << endl ;
}
}
}
Παραγωγή:
Δεδομένου ότι μια γραμμή 'συνέχεια' προστίθεται στον ένθετο βρόχο για να παραλειφθεί η επανάληψη όπου και οι δύο τιμές μεταβλητών είναι '3' και όλες οι άλλες τιμές εκτυπώνονται εδώ.
Παράδειγμα 4:
Η μεταβλητή 'int' με το όνομα 'num_1' αρχικοποιείται με την τιμή '1'. Στη συνέχεια, χρησιμοποιούμε τον βρόχο 'while' και προσθέτουμε τη συνθήκη 'num_1 <= 9'. Κάτω από αυτό, περιλαμβάνεται το «cout» και η συνθήκη «αν» τοποθετείται εκεί. Η συνθήκη «αν» ελέγχει το υπόλοιπο του αριθμού ίσο με το μηδέν όταν τον διαιρούμε με το «2». Αυτή η συνθήκη προστίθεται όταν θέλουμε να ελέγξουμε τον ζυγό αριθμό στον κώδικά μας. Παρακάτω, τοποθετούμε το 'num_1++' για να αυξήσουμε την τιμή του 'num_1'. Εδώ, χρησιμοποιούμε το 'continue' για να παραλείψουμε τους ζυγούς αριθμούς από τον βρόχο και να μην αποδώσουμε το μήνυμα που δίνεται για τον ζυγό αριθμό που υπάρχει στον βρόχο.
Κωδικός 4:
#includeχρησιμοποιώντας το namespace std ;
ενθ κύριος ( ) {
ενθ num_1 = 1 ;
ενώ ( num_1 <= 9 ) {
cout << 'Ο αριθμός είναι =' << num_1 << endl ;
αν ( num_1 % 2 == 0 ) {
num_1 ++;
να συνεχίσει ;
}
cout << 'Ο αριθμός είναι' << num_1 << 'που είναι περιττός αριθμός' << endl ;
num_1 ++;
}
ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ 0 ;
}
Παραγωγή:
Εδώ, μπορούμε να δούμε ότι οι ζυγοί αριθμοί παραλείπονται από την έξοδο και το μήνυμα για τον περιττό αριθμό αποδίδεται εδώ μόνο λόγω της δήλωσης 'συνέχεια' που εισαγάγαμε στον κώδικά μας.
Παράδειγμα 5:
Στον τελευταίο μας κωδικό, λαμβάνουμε τις τιμές από τον χρήστη που είναι μικρότερες από '45' και τερματίζουμε την είσοδο χρήστη όταν εισάγουμε την αρνητική τιμή και υπολογίζουμε το άθροισμα των δεδομένων τιμών. Αρχικά, αρχικοποιούμε το 'summation' και το 'value' ως ακέραιους τύπους δεδομένων.
Στη συνέχεια, ελέγξτε εάν η τιμή είναι θετική ή όχι. Στη συνέχεια, εφαρμόστε το 'summation + = value' εάν η τιμή είναι θετική και αποδώστε το μήνυμα σε 'Εισαγωγή αριθμού για άθροισμα'. Κάτω από αυτό, χρησιμοποιούμε το 'cin' για να πάρουμε τον αριθμό και να τον αποθηκεύσουμε στην 'τιμή'. Τώρα, προχωράμε και βλέπουμε αν 'τιμή > 45'. Εάν ικανοποιείται αυτή η συνθήκη, πρέπει να εκτελέσουμε τη δεδομένη γραμμή στην οποία έχουμε γράψει ένα μήνυμα για να εισάγουμε μια τιμή μικρότερη από '45'. Στη συνέχεια, εκχωρήστε 'τιμή = 0' και τοποθετήστε τη δήλωση συνέχειας που παρακάμπτει αυτήν την τιμή και λαμβάνει μια νέα τιμή από τον χρήστη. Μετά από αυτό, υπολογίζουμε την «άθροιση» και την αποδίδουμε. Αυτή η άθροιση γίνεται όταν εισάγουμε μια αρνητική τιμή.
Κωδικός 5:
#includeχρησιμοποιώντας το namespace std ;
ενθ κύριος ( ) {
ενθ άθροιση = 0 ;
ενθ αξία = 0 ;
ενώ ( αξία >= 0 ) {
άθροιση += αξία ;
cout << 'Παρακαλώ εισάγετε έναν αριθμό για άθροισμα: ' ;
τρώει >> αξία ;
αν ( αξία > Τέσσερα πέντε ) {
cout << 'Ο αριθμός που έχετε εισαγάγει εδώ είναι μεγαλύτερος από 45, επομένως, δεν θα τον υπολογίσουμε'' << endl ;
αξία = 0 ;
να συνεχίσει ;
}
}
cout << 'Το άθροισμα του αριθμού που εισάγεται είναι ' << άθροιση << endl ;
ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ 0 ;
}
Παραγωγή:
Αυτό το αποτέλεσμα αποδίδει τον τρόπο με τον οποίο ο κώδικάς μας λαμβάνει την είσοδο του χρήστη, εφαρμόζει την άθροιση και εμφανίζει ένα μήνυμα όταν εισάγουμε μια τιμή μεγαλύτερη από '45'. Εδώ, μπορεί να παρατηρήσουμε ότι οι τιμές που είναι μεγαλύτερες από '45' παραλείπονται και δεν υπολογίζονται στη διαδικασία άθροισης. Αυτό συμβαίνει επειδή εφαρμόσαμε τη δήλωση 'συνέχεια' σε αυτό το σημείο στον κώδικά μας.
συμπέρασμα
Η έννοια «συνέχεια» στον προγραμματισμό C++ μελετάται διεξοδικά σε αυτόν τον οδηγό. Εξερευνήσαμε πώς αυτή η δήλωση «συνέχεια» βοηθά στην παράλειψη της επιθυμητής τιμής από την έξοδο στην απόδοση. Χρησιμοποιήσαμε αυτή τη δήλωση «συνέχεια» στους κώδικές μας και εξηγήσαμε κάθε κώδικα καθώς και τα αποτελέσματα αυτών των κωδικών. Χρησιμοποιήσαμε αυτή τη δήλωση 'συνέχεια' μέσα στο βρόχο 'for', 'while' και 'neted for'.