Κατανόηση και χρήση πηγών. Λίστα για το Ubuntu

Τώρα μπορείτε να ρωτήσετε: Τι είναι η διανομή Linux;

Λοιπόν, ο πυρήνας Linux δεν μπορεί να κάνει πολύ φανταχτερά πράγματα. Είναι ένα λογισμικό που διαχειρίζεται το υλικό, κατανέμει μνήμη σε προγράμματα, σας βοηθά να εκτελέσετε το πρόγραμμα και άλλες βασικές εργασίες πολύ χαμηλού επιπέδου για εσάς. Ας υποθέσουμε ότι θέλετε να επεξεργαστείτε ένα αρχείο με νανο επεξεργαστής κειμένου. Λοιπόν, ο πυρήνας Linux δεν το έχει αυτό. Πρέπει να το εγκαταστήσετε ξεχωριστά πάνω στον πυρήνα του Linux για να το χρησιμοποιήσετε.

Χωρίς χρήσιμα προγράμματα, ο πυρήνας Linux δεν βοηθάει τους απλούς χρήστες. Και πάλι, η εγκατάσταση προγραμμάτων πάνω από τον πυρήνα του Linux δεν είναι κάτι που οι απλοί άνθρωποι θα ήθελαν να κάνουν. Έτσι, διαφορετικές εταιρείες και άτομα συσκευάστηκαν σημαντικά εργαλεία (ή λογισμικά) πάνω από τον πυρήνα του Linux και το συσκευάστηκαν για εσάς. Έτσι, όταν το εγκαταστήσετε, μπορείτε να ξεκινήσετε να εργάζεστε με το πρόγραμμα που χρειάζεστε. Αυτό ονομάζεται λειτουργικό σύστημα που βασίζεται σε Linux ή διανομή Linux. Τα Ubuntu, Debian, CentOS, Fedora και άλλα είναι διανομές Linux ή λειτουργικά συστήματα που βασίζονται σε Linux. Δεν είναι μόνο Linux.

Τώρα, υπάρχουν τόσα πολλά λογισμικά στο Linux που δεν μπορείτε καν να τα μετρήσετε. Η συμπερίληψη όλων αυτών σε ένα πακέτο λειτουργικού συστήματος θα καταστήσει το μέγεθος του λειτουργικού συστήματος περιττό μεγάλο και πιο δύσκολο να διανεμηθεί. Έτσι το λειτουργικό σύστημα χρειάζεται έναν μηχανισμό για την εύκολη εγκατάσταση πακέτων, όπως απαιτείται. Με αυτόν τον τρόπο, θα μπορούσαν να περιλαμβάνουν πολύ κοινά βοηθητικά προγράμματα και να κάνουν την εγκατάσταση μικρότερη. Είναι ευκολότερη η ανάπτυξη, η διανομή και η λήψη για τους χρήστες και μια πιο αρθρωτή προσέγγιση.

Στη συνέχεια, τα επιπλέον πακέτα φιλοξενούνται σε διακομιστή ιστού ή διακομιστή FTP της διανομής Linux από όπου οι χρήστες μπορούν να το κατεβάσουν και να το εγκαταστήσουν. Αυτοί οι διακομιστές ιστού ή διακομιστές FTP ονομάζονται αποθετήρια πακέτων.

Χρειάζεστε επίσης έναν τρόπο διαχείρισης (εγκατάστασης, κατάργησης, λήψης) αυτών των πακέτων από το αποθετήριο πακέτων. Έτσι, ένας διαχειριστής πακέτων περιλαμβάνεται στην αγαπημένη σας διανομή Linux. Το Ubuntu βασίζεται στη διανομή Debian GNU/Linux. Το Ubuntu χρησιμοποιεί τον διαχειριστή πακέτων APT (Advanced Package Tool) για τη διαχείριση πακέτων. Ο διαχειριστής πακέτων APT και όλα τα γραφικά μπροστινά άκρα (Ubuntu Software Center, Muon, aptitude κ.λπ.) χρησιμοποιεί πηγές. λίστα αρχείο για να μάθετε ποια αποθήκη πακέτων ή αποθετήρια να χρησιμοποιήσετε.

Σε αυτό το άρθρο, θα σας δείξω πώς πηγές. λίστα το αρχείο χρησιμοποιείται στο Ubuntu. Ας αρχίσουμε.

Ο διαχειριστής πακέτων APT και όλα τα γραφικά του προσώπου λαμβάνουν τις πληροφορίες αποθετηρίου πακέτων από /etc/apt/sources.list αρχείο και αρχεία από το /etc/apt/sources.list.d Ευρετήριο.

Στο Ubuntu, διαφορετικοί διαχειριστές πακέτων επεξεργάζονται /etc/apt/sources.list αρχείο απευθείας. Δεν συνιστώ να προσθέσετε προσαρμοσμένα αποθετήρια πακέτων εκεί. Εάν πρέπει να προσθέσετε οποιοδήποτε πρόσθετο αποθετήριο πακέτων, είναι καλύτερο να το προσθέσετε μόνο στο /etc/apt/sources.list.d/ Ευρετήριο. Θα σας δείξω πρακτικά πώς γίνεται αργότερα σε αυτό το άρθρο.

Κατανόηση αρχείου source.list:

Το περιεχόμενο του /etc/apt/sources.list το αρχείο φαίνεται κάπως έτσι.

Εδώ, οι γραμμές που ξεκινούν με το hash (#) είναι σχόλια. Τα σχόλια χρησιμοποιούνται για σκοπούς τεκμηρίωσης σε αυτό το αρχείο. Τα σχόλια χρησιμοποιούνται επίσης για να απενεργοποιήσετε ένα συγκεκριμένο αποθετήριο πακέτων εδώ.

Για παράδειγμα, μπορείτε να αφήσετε ένα σχόλιο όταν προσθέτετε ένα προσαρμοσμένο αποθετήριο πακέτων όπως αυτό.

Θα καλέσω κάθε γραμμή που χρησιμοποιείται για την προσθήκη ενός αποθετηρίου πακέτων (γραμμές που ξεκινούν με deb ) επί /etc/apt/sources.list αρχείο και αρχεία στο /etc/apt/sources.list.d/ κατάλογο μιας γραμμής APT. Μπορείτε να το ονομάσετε όπως θέλετε.

Τώρα ας μιλήσουμε για το πώς διαμορφώνεται μια γραμμή APT. Αυτό είναι ένα παράδειγμα γραμμής APT όπως φαίνεται στο παρακάτω στιγμιότυπο οθόνης.

Μια γραμμή APT ξεκινά με deb , πράγμα που σημαίνει ότι αυτό το αποθετήριο πακέτων διανέμει πακέτα λογισμικού ως προκατασκευασμένα δυαδικά σε μορφή αρχείου deb.

Μια γραμμή APT μπορεί επίσης να ξεκινά με deb-src , που σημαίνει ότι το αποθετήριο πακέτων διανέμει πακέτα λογισμικού ως πηγαίους κωδικούς, τα οποία θα πρέπει να μεταγλωττίσετε στον υπολογιστή σας για να τα χρησιμοποιήσετε. Από προεπιλογή, όλα τα deb-src τα αποθετήρια πακέτων είναι απενεργοποιημένα στο Ubuntu. Προσωπικά προτιμώ να είναι απενεργοποιημένα καθώς δεν τα χρησιμοποιώ. Η εγκατάσταση πακέτων από πηγές διαρκεί πολύ, ανάλογα με τις προδιαγραφές του υπολογιστή σας.

Στη συνέχεια, έχετε τη διεύθυνση HTTP, HTTPS ή FTP του αποθετηρίου πακέτων. Εδώ φυλάσσονται όλα τα αρχεία πακέτων και τα αρχεία βάσεων δεδομένων πακέτων. Ο διαχειριστής πακέτων κατεβάζει τα μεταδεδομένα πακέτων και άλλες πληροφορίες για να μάθει ποια πακέτα είναι διαθέσιμα και πού να τα κατεβάσει.

Στη συνέχεια, πρέπει να πληκτρολογήσετε τη σύντομη κωδική ονομασία του λειτουργικού σας συστήματος Ubuntu. Είναι διαφορετικό για κάθε έκδοση του Ubuntu. Για παράδειγμα, στο Ubuntu 18.04 LTS, είναι βιονικά Το

Μπορείτε να μάθετε τι είναι για τη διανομή σας με την ακόλουθη εντολή:

Στη συνέχεια, τοποθετείτε μια χωριστή λίστα διαφόρων τμημάτων αυτού του αποθετηρίου πακέτων. Τα πακέτα ενός αποθετηρίου πακέτων μπορεί λογικά να χωριστούν σε πολλές ομάδες, όπως μπορείτε να δείτε στην επισημασμένη ενότητα αυτού του άρθρου παρακάτω. Το αποθετήριο πακέτων Ubuntu χωρίζεται σε κύριος , περιορισμένος , σύμπαν και πολυσύμπαν τμήματα. Σε αυτό το παράδειγμα, πρόσθεσα μόνο κύριος και περιορισμένος τμήματα του βιονικά αποθετήριο πακέτων.

Αυτό είναι βασικά το μόνο που πρέπει να γνωρίζετε πηγές. λίστα αρχείο στο Ubuntu.

Προσθέτοντας το δικό σας αποθετήριο πακέτων στο Ubuntu:

Ας υποθέσουμε ότι θέλετε να προσθέσετε το δικό σας αποθετήριο πακέτων στο Ubuntu. Ας πούμε, φιλοξενείται στο τοπικό σας δίκτυο και διατίθεται στη διεύθυνση http://192.168.10.5/nodejs και είναι ένας καθρέφτης του αποθετηρίου πακέτων NodeJS.

Αρχικά, δημιουργήστε ένα νέο αρχείο node.list στο /etc/apt/sources.list.d/ κατάλογο με την ακόλουθη εντολή:

Τώρα προσθέστε την ακόλουθη γραμμή και αποθηκεύστε το αρχείο πατώντας + Χ και στη συνέχεια πιέστε και και στη συνέχεια πιέστε Το

Τώρα, για να ισχύσουν οι αλλαγές, ενημερώστε την προσωρινή μνήμη αποθήκευσης του πακέτου APT με την ακόλουθη εντολή:

Τώρα μπορείτε να εγκαταστήσετε πακέτα από το αποθετήριο πακέτων που προσθέσατε. Ευχαριστώ που διαβάσατε αυτό το άρθρο.