Διαδικασία
Αυτό το άρθρο θα δείξει μια πρακτική επίδειξη της μεθόδου δημιουργίας της ανάπτυξης για το Kubernetes. Για να δουλέψουμε με το Kubernetes, πρέπει πρώτα να βεβαιωθούμε ότι έχουμε μια πλατφόρμα όπου μπορούμε να τρέξουμε το Kubernetes. Αυτές οι πλατφόρμες περιλαμβάνουν: Google cloud platform, Linux/ Ubuntu, AWS κ.λπ. Μπορεί να χρησιμοποιήσουμε οποιαδήποτε από τις αναφερόμενες πλατφόρμες για την επιτυχή εκτέλεση του Kubernetes.
Παράδειγμα #01
Αυτό το παράδειγμα θα δείξει πώς μπορούμε να δημιουργήσουμε μια ανάπτυξη στο Kubernetes. Πριν ξεκινήσουμε με την ανάπτυξη του Kubernetes, θα πρέπει πρώτα να δημιουργήσουμε ένα σύμπλεγμα, καθώς το Kubernetes είναι μια πλατφόρμα ανοιχτού κώδικα που χρησιμοποιείται για τη διαχείριση και την ενορχήστρωση της εκτέλεσης των εφαρμογών των κοντέινερ σε πολλαπλά συμπλέγματα υπολογιστών. Το σύμπλεγμα για το Kubernetes έχει δύο διαφορετικούς τύπους πόρων. Κάθε πόρος έχει τη λειτουργία του στο σύμπλεγμα και αυτοί είναι το «επίπεδο ελέγχου» και οι «κόμβοι». Το επίπεδο ελέγχου στο σύμπλεγμα λειτουργεί ως διαχειριστής για το σύμπλεγμα Kubernetes.
Αυτό συντονίζει και διαχειρίζεται κάθε πιθανή δραστηριότητα στο σύμπλεγμα από τον προγραμματισμό των εφαρμογών, τη διατήρηση ή σχετικά με την επιθυμητή κατάσταση της εφαρμογής, τον έλεγχο της νέας ενημέρωσης, καθώς και την αποτελεσματική κλιμάκωση των εφαρμογών.
Το σύμπλεγμα Kubernetes έχει δύο κόμβους σε αυτό. Ο κόμβος στο σύμπλεγμα θα μπορούσε να είναι είτε μια εικονική μηχανή είτε ο υπολογιστής σε γυμνή μεταλλική μορφή (φυσική) και η λειτουργικότητά του είναι να λειτουργεί όπως το μηχάνημα λειτουργεί για το σύμπλεγμα. Κάθε κόμβος έχει το kubelet του και επικοινωνεί με το επίπεδο ελέγχου του συμπλέγματος Kubernetes και επίσης διαχειρίζεται τον κόμβο. Έτσι, η συνάρτηση του συμπλέγματος, κάθε φορά που αναπτύσσουμε μια εφαρμογή στο Kubernetes, λέμε έμμεσα στο επίπεδο ελέγχου στο σύμπλεγμα Kubernetes να ξεκινήσει τα κοντέινερ. Στη συνέχεια, το επίπεδο ελέγχου κάνει τα δοχεία να τρέχουν στους κόμβους των συμπλεγμάτων Kubernetes.
Αυτοί οι κόμβοι στη συνέχεια συντονίζονται με το επίπεδο ελέγχου μέσω του API του Kubernetes που εκτίθεται από τον πίνακα ελέγχου. Και αυτά μπορούν επίσης να χρησιμοποιηθούν από τον τελικό χρήστη για την αλληλεπίδραση με το σύμπλεγμα Kubernetes.
Μπορούμε να αναπτύξουμε το σύμπλεγμα Kubernetes είτε σε φυσικούς υπολογιστές είτε σε εικονικές μηχανές. Για να ξεκινήσουμε με το Kubernetes, μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε την πλατφόρμα υλοποίησης Kubernetes 'MiniKube' που επιτρέπει τη λειτουργία της εικονικής μηχανής στα τοπικά μας συστήματα και είναι διαθέσιμη για οποιοδήποτε λειτουργικό σύστημα όπως Windows, Mac και Linux. Παρέχει επίσης λειτουργίες εκκίνησης όπως έναρξη, κατάσταση, διαγραφή και διακοπή. Τώρα, ας δημιουργήσουμε αυτό το σύμπλεγμα και ας δημιουργήσουμε την πρώτη ανάπτυξη Kubernetes σε αυτό.
Για την ανάπτυξη, θα χρησιμοποιήσουμε το Minikube που έχουμε προεγκαταστήσει το minikube στα συστήματα. Τώρα, για να ξεκινήσουμε να εργαζόμαστε με αυτό, θα ελέγξουμε πρώτα εάν το minikube λειτουργεί και είναι σωστά εγκατεστημένο και για να το κάνετε αυτό στο παράθυρο του τερματικού πληκτρολογήστε την ακόλουθη εντολή ως εξής:
$ έκδοση minikubeΤο αποτέλεσμα της εντολής θα είναι:
Τώρα, θα προχωρήσουμε και θα προσπαθήσουμε να ξεκινήσουμε το minikube χωρίς εντολή ως
$ ξεκινήστε το minikube 
Ακολουθώντας την παραπάνω εντολή, το minikube έχει τώρα ξεκινήσει μια ξεχωριστή εικονική μηχανή και σε αυτήν την εικονική μηχανή, εκτελείται τώρα ένα σύμπλεγμα Kubernetes. Έτσι, έχουμε ένα σύμπλεγμα Kubernetes που τρέχει στο τερματικό τώρα. Για να αναζητήσουμε ή να μάθουμε για τις πληροφορίες του συμπλέγματος, θα χρησιμοποιήσουμε τη διεπαφή εντολών 'kubectl'. Για αυτό, θα ελέγξουμε εάν το kubectl είναι εγκατεστημένο πληκτρολογώντας την εντολή 'έκδοση kubectl'.
$ έκδοση kubectl 
Το kubectl έχει εγκατασταθεί και ρυθμιστεί. Δίνει επίσης πληροφορίες για τον πελάτη και τον διακομιστή. Τώρα, εκτελούμε το σύμπλεγμα Kubernetes, ώστε να μπορούμε να γνωρίζουμε τις λεπτομέρειες του χρησιμοποιώντας την εντολή kubectl ως 'kubectl cluster-info'.
$ kubectl cluster-info 
Ας ελέγξουμε τώρα για τους κόμβους του συμπλέγματος Kubernetes χρησιμοποιώντας την εντολή 'kubectl get nodes'.
$ kubectl πάρει κόμβους 
Το σύμπλεγμα έχει μόνο έναν κόμβο και η κατάστασή του είναι έτοιμη, πράγμα που σημαίνει ότι αυτός ο κόμβος είναι πλέον έτοιμος να δεχτεί τις εφαρμογές.
Τώρα θα δημιουργήσουμε μια ανάπτυξη χρησιμοποιώντας τη διεπαφή γραμμής εντολών kubectl που ασχολείται με το Kubernetes API και αλληλεπιδρά με το σύμπλεγμα Kubernetes. Όταν δημιουργούμε μια νέα ανάπτυξη, πρέπει να καθορίσουμε την εικόνα της εφαρμογής και τον αριθμό των αντιγράφων της εφαρμογής, και αυτό μπορεί να κληθεί και να ενημερωθεί μόλις δημιουργήσουμε μια ανάπτυξη. Για να δημιουργήσετε τη νέα ανάπτυξη που θα εκτελείται στο Kubernetes, χρησιμοποιήστε την εντολή 'Kubernetes δημιουργία ανάπτυξης'. Και σε αυτό, καθορίστε το όνομα για την ανάπτυξη και επίσης τη θέση εικόνας για την εφαρμογή.
Τώρα, έχουμε αναπτύξει μια νέα εφαρμογή και η παραπάνω εντολή έχει αναζητήσει τον κόμβο στον οποίο μπορεί να εκτελεστεί η εφαρμογή που ήταν μόνο ένας σε αυτήν την περίπτωση. Τώρα, λάβετε τη λίστα με τις αναπτύξεις χρησιμοποιώντας την εντολή 'kubectl get deployments' και θα έχουμε την ακόλουθη έξοδο:
$ kubectl λάβει αναπτύξεις 
Θα προβάλουμε την εφαρμογή στον διακομιστή μεσολάβησης για να αναπτύξουμε μια σύνδεση μεταξύ του κεντρικού υπολογιστή και του συμπλέγματος Kubernetes.
Ο διακομιστής μεσολάβησης εκτελείται στο δεύτερο τερματικό όπου εκτελούνται οι εντολές που δίνονται στο τερματικό 1 και το αποτέλεσμά τους εμφανίζεται στο τερματικό 2 του διακομιστή: 8001.
Το pod είναι η μονάδα εκτέλεσης για μια εφαρμογή Kubernetes. Εδώ λοιπόν, θα καθορίσουμε το όνομα του pod και θα αποκτήσουμε πρόσβαση μέσω API.
συμπέρασμα
Αυτός ο οδηγός εξετάζει τις μεθόδους για τη δημιουργία της ανάπτυξης στο Kubernetes. Έχουμε εκτελέσει την ανάπτυξη στην υλοποίηση Minikube Kubernetes. Αρχικά μάθαμε να δημιουργούμε ένα σύμπλεγμα Kubernetes και στη συνέχεια χρησιμοποιώντας αυτό το σύμπλεγμα δημιουργήσαμε μια ανάπτυξη για την εκτέλεση της συγκεκριμένης εφαρμογής στο Kubernetes.